één deur dicht, andere deur open

De laatste dag en het begin van mijn droomleven

Afgelopen maandag was mijn allerlaatste dag bij het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Ik heb daar bijna 12 jaar gewerkt. De eerste jaren waren mooi. De laatste 3 à 4 jaar waren echter lastig. Ik merkte al een tijdje dat ik het niet meer leuk vond. Te weinig uitdaging, te veel van hetzelfde en te weinig vrijheid. Ik had al een paar keer op een andere baan gesolliciteerd, veel gesprekken met mijn baas gehad en gesprekken gehad met een loopbaancoach. Echter, het werd er niet beter op.

Droomleven

Ik had al heel lang de droom om een eigen onderneming te starten, maar nooit het lef om het ook daadwerkelijk te gaan doen. Tot vorig jaar. Ik ben een training gaan volgen die mij geleerd heeft mijn eigen onderneming op te zetten, hoe ik moet coachen en wat mijn droomdoelen zijn in het leven.

En in juli 2017 heb ik besloten dat ik per 1 december 2017 uit dienst ging treden bij het UMCG. Wat een opluchting toen ik die beslissing uiteindelijk (na heeeeeeel veel wikken en wegen) genomen had!

En nu is het echt

Maandag was dan echt mijn allerlaatste dag…. Het was een hele vreemde dag, vol met veel verschillende emoties. Ik heb veel warmte gevoeld, verdriet, heel veel dankbaarheid, blijheid, rust en toch ook spanning. Ik ga mijn collega’s verschrikkelijk missen, maar toch waren mijn lieve collega’s niet genoeg reden voor mij om te blijven.

Deuren dichtdoen betekent andere deuren openen

Het afscheid voelt een beetje als een scheiding (ook daar heb ik ervaring mee….). Ik moest deze deur dichtdoen om verder te kunnen, om een andere deur te kunnen openen. En stiekem stond die deur al op een kier. Ik was al een hele tijd twee deuren tegelijkertijd open aan het houden. Maar op een gegeven moment wil dat gewoon niet meer. Het kostte me te veel energie. En ik weet dat wanneer de ene deur dichtgaat er weer ruimte is voor een andere deur om helemaal open te gaan. En dat gaat nu gebeuren, dit is het nieuwe begin!

Focus

Ik voel zo duidelijk dat dit mijn pad is. Ook al is het retespannend en weet ik niet precies wat de toekomst brengt, toch heb ik heel veel vertrouwen. Vertrouwen in mezelf en ook in het universum. Ik geloof dat, wanneer je doet wat je het allerliefste doet, heel het universum zich inspant om jou daarbij te helpen.

Ik vind het supergaaf wat ik doe en ik ga er dan ook voor de volle 100% voor. En heel belangrijk: “Keep your eyes on the ball.” Mijn ‘ball’ is dat ik heel veel vrouwen ga helpen om ook hun dromen waar te gaan maken.

Geniet!

Liefs,
Wibrich Kooistra
Droomdoener